تاثیر ادراکات بدنی بر فشار روانی ادراک شده کارکنان ورزشکار با توجه به نقش واسطه ای خودارزیابی آن ها

هدف: در این مطالعه قصد بر این است که مدلی از تاثیرات مستقیم و غیر مستقیم (با میانجی گری متغیر مکنون خودارزیابی شامل مولفه های خودکارآمدی و عزت نفس) سازه ادراکات بدنی شامل خودارزشمندی بدنی و جذابیت بدنی بر فشار روانی ادراک شده کارکنان ورزشکار مورد بررسی قرار گیرد. روش: این تحقیق از نوع همبستگی و به روش معادلات ساختاری می باشد. جامعه آن کلیه کارکنان ورزشکار شرکت گاز استان تهران است که از میان این کارکنان 187 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار های مورد استفاده آن پایا و معتبر بودند. تحلیل داده ها نیز به کمک برنامه ماکرو پریچر و هیز در نرم افزار spss-19 و نیز نرم افزارamos-20 صورت گرفت. نتایج: یافته های این تحقیق نیز نشان دادند که مدل پیشنهادی نیاز به حذف مسیر مستقیم دارد و پس از حذف مسیر مستقیم شاخص های برازندگی آن به حد بهینه رسیدند. نتیجه گیری: در کل، با توجه به داده های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که از جمله مکانیسم های تاثیر ورزش بر فشار روانی ادراک شده کارکنان در مرتبه اول بهبود ادراکات بدنی آن ها بوده و در مرتبه دوم ادراکات بدنی با ارتقای سازه خودارزیابی (و مولفه های آن در) این کارکنان بر روی فشار روانی ادراک شده آن ها تاثیر می گذارند.